Waarom je als obstacle runner niet preuts kunt zijn

Ik heb vele obstacle runners vies, nat en koud naar de auto zien lopen. Zouden ze zich op de parkeerplaats omkleden of rijden ze zo naar huis? Het laatste zou ik nooit doen, want afgespoeld en omgekleed bevuilen mijn vriend en ik onze auto nog steeds. We doen echt ons best om zo schoon mogelijk naar huis te gaan, maar na een obstacle run zit de modder overal. Tussen je tenen, in je bilnaad, achter de randjes van je oorschelp, ik overdrijf niet! Douchen na een obstacle run is een noodzaak. De vraag is echter hoeveel kleren je daarbij aanhoudt.

Zal ik, of zal ik niet?
De faciliteiten bij obstacle runs zijn wisselend. De ene keer tref je een warme privé douche en een week later sta je onder een ijskoud pisstraaltje in de carwash. Wie net in de modder heeft liggen rollen klaagt niet en springt waar dan ook onder. De meeste mannen strippen, en plein public, zorgeloos tot hun boxer, terwijl vrouwen in eenzelfde situatie schichtig om zich heen kijken. Zal ik, of zal ik niet? Die vraag heb ik al heel vaak aan mezelf gesteld de laatste weken.

Bij de Mud and Water Challenge hadden ze een échte carwash!

Semi-preuts
Tot dusver heb ik tijdens het douchen mijn kleren altijd aangehouden. Ik moest eerlijk gezegd al wennen aan de hoeveelheid naakt in de vrouwen kleedkamer. Hier gaan de natte, vieze kleren massaal uit. Sommige vrouwen staan rustig een kwartier poedelnaakt met elkaar te kleppen, terwijl anderen staan te klungelen met handdoekjes. Ik zit er een beetje tussen in en laat die handdoek voor wat hij is, maar verwissel mijn ondergoed zo snel mogelijk. Laten we het semi-preuts noemen.

Echt preuts
Wat echt preuts is? Jezelf omkleden in een DIXI. Dit gaf een meisje de voorkeur boven de gemengde kleedkamers bij de Men of Steel Run. Persoonlijk vond ik die gemengde kleedkamers ook geen feest, maar mezelf omkleden in een DIXI? Never! Nu heeft een mannelijke vriend me twee seconden naakt gezien, maar daar ik kan mee leven. Dat mijn schoonmoeder me moest afdrogen na de Strong Viking run was veel gênanter. Hoe dat kwam? Ik was zo koud en moe dat het me simpelweg niet lukte. Na een kwartier kwam mijn schoonmoeder polshoogte nemen en toen was ik nog met mijn schoenveters bezig. Naast mij heeft ze ook een hoop andere stumpers geholpen, want zulk soort dingen kunnen haar geen bal schelen (haar eigen woorden). Oké dan!

De sauna
Na deze avonturen ben ik zelf ook een stuk relaxter geworden. Je kunt als obstacle runner niet preuts zijn, want het is elke keer weer afwachten wat voor douches en kleedkamers je treft. Daarnaast heb ik een sauna bon gekregen bij de Stormloop. Ik ben nog nooit naar de sauna geweest, maar eens moet de eerste keer zijn. Of ik al mijn moddermaatjes mee ga vragen is een tweede. Ik zie jullie wel weer bij de volgende run!

Strong Viking Run – Mud Edition

De Mud Edition van de Strong Viking Run deed zijn naam eer aan op 28 maart. Naast de Mud Mountain, Mud Mile, Mud Crawl en Mud Trenches waren er complete moerassen. “Kledingtip: schoenen met grip (i.v.m. extra mud!)” postte Strong Viking de 26e op zijn Facebook pagina. Helaas had ik dit bericht gemist. Daar stond ik bij de start met mijn geliefde Nike Free Runs. Bij Mud Masters deden ze het prima, maar voor de Strong Viking Run waren ze niet geschikt. Ik glibberde alle kanten op! Had iemand extra modder besteld?

Kouddd!
Persoonlijk had ik wel wat zon willen bestellen, want het was kouddd! Ik wilde niet onderkoeld raken en heb daarom de Iceman overgeslagen. Dit obstakel zat zo vroeg in de run dat ik het risico niet wilde nemen. Bij de Water Cage heb ik de kou alsnog getrotseerd, maar mijn arme hoofd… Door koud water lopen of er kopje onder in gaan zijn twee hele verschillende dingen. Oh, en ik heb liever modder dan water!

Modder tussen je tanden
Het feest begon dan ook in de laatste kilometers. Volgens mij waren er in het Swamp Jungle bewust gaten gegraven zodat mensen onderuit zouden gaan. Wie overeind wist te blijven liet zich gewoon vallen. Nog steeds geen modder tussen je tanden? In de herkansing bij de Mud Trenches! Strong Viking’s modderbergen waren zo hoog (en glad!) dat ze amper te beklimmen vielen. Hetzelfde gold voor de Walhalla Steps bij de finish, maar dit kwam vooral door uitputting. Almost there!

Solo run
En daar sta je dan, alleen. Ik ben de Strong Viking Run niet alleen begonnen, maar heb mijn buddy laten gaan omdat hij veel sneller kon. Ik had mezelf voorbereid op een solo run, dus alleen verder moeten was geen drama. Ja, ik heb veel alleen gelopen, maar bij de muren was er altijd hulp. Bij de finish heb ik de Walhalla Steps zelf beklommen en dat was de ultieme overwinning. Het meisje dat zo aan zichzelf twijfelde stond na 13 km bovenop de Walhalla steps als superwoman. Oorah!

Lauwwarm douchen
Nadat ik mijn finisher shirt in ontvangst had genomen rende ik naar de douches. Klappertandend bereidde ik me voor op nog meer koud water, maar gelukkig bleek de ‘carwash’ lauwwarm. Samen met een leger halfnaakte mannen probeerde ik mezelf enigszins schoon te krijgen. Of ik nog wat hulp nodig had? Ja hoor, was jij mijn rug maar even knappe, onbekende man. Dat krijgen vriendjes die thuisblijven er van!

Roxy was er wel bij! Samen met mijn schoonouders stond ze aan de kant om mij aan te moedigen. Aawww!

Blauwe plekken
Bij de Stormloop gaat Bart wel weer mee en daar ben ik blij om. Thuis over een run vertellen komt niet in de buurt van hem samen beleven. Daarnaast is blauwe plekken vergelijken een essentieel onderdeel van de napret. Vooral de Dragon Tails (de touwen over het water) en de Mud Crawl maken altijd veel slachtoffers. In mijn geval waren de Walls, de Walhalla Steps en de Log Road de grootste boosdoeners omdat ik overal hetzelfde been overheen slingerde. Dom, dom, dom! Het is maar goed dat het geen zomer is, want ik kan voorlopig niet met blote benen over straat.

Conclusie
Al met al vond ik de Strong Viking Run – Mud Edition zeer geslaagd. Veel Vikings streden tegen kramp en onderkoeling, maar dit is mij bespaard gebleven. Ik kijk terug op een fantastische, modderige en uitdagende run. De Platinum Rig was nog iets teveel gevraagd, maar ik heb braaf mijn burpees gedaan. Wat mij betreft was het enige minpunt het wachten op mijn tas na afloop van de run. Met duizenden deelnemers is het logisch dat je af en toe in de rij moet staan, maar koud, nat en moe was dit zeer onprettig. Gelukkig mogen we in mei en juni hogere temperaturen verwachten. Op naar de Strong Viking Hills en Water Edition!